Narodowy Basen spalony!

I na jego tle, jedna pani mówi, ze to wina Zbigniewa Bońka , bo w ubiegłym roku też przymknął oko na race, a nawet podziękował kibicom za piękną oprawę. Ta pani, na tle spalonego Basenu mówi, że straty wyniosą około stu tysięcy złotych.

Sto tysięcy!

Co to za kwota przy zarobkach menadżerów Basenu! Zrzucą się i naprawią, albo będą się upominać w PZPN. To też nie problem, taka kwota dla Zbigniewa Bońka nie jest – chyba – wysoka.

Denerwuje mnie ten „troskliwy” ton wypominania, że podczas tej czy innej zadymki spalono jakieś drzewko, czy stłuczono szybkę. To są drobiazgi wobec gniewu ludu i konieczności jego wyrażenia!

Kara bez winy!

Gorsze jest to, że policja i służby złapały jednego faceta, co chciał się dostać na imprezę bez biletu! Już go osądzono!

Za to, że chciał – bez biletu – wejść na imprezę – dostał zakaz stadionowy na trzy lata i cztery tysie grzywny!

Polskie prawo sięga dna!

Kara za zamiar! Za sam zamiar! Jeśli takie mamy „taryfy” to tych morderców co zabili rodziców – trzeba chyba ćwiartować na żywca:-)

Jacek Kaczmarski „Mury” – na odwagę!

On natchniony i młody był, ich nie policzyłby nikt
On im dodawał pieśnią sil, śpiewał, że blisko już świt
Świec tysiące palili mu, znad głów unosił się dym
Śpiewał, że czas, by runął mur, oni śpiewali wraz z nim

Wyrwij murom zęby krat
Zerwij kajdany, połam bat
A mury runą, runą, runą
I pogrzebią stary świat!

Wkrótce na pamięć znali pieśń i sama melodia bez słów
Niosła ze sobą starą treść, dreszcze na wskroś serc i dusz
Śpiewali wiec, klaskali w rytm, jak wystrzał poklask ich brzmiał
I ciążył łańcuch, zwlekał świt, on wciąż śpiewał i grał

Wyrwij murom zęby krat
Zerwij kajdany, połam bat
A mury runą, runą, runą
I pogrzebią stary świat!

Aż zobaczyli ilu ich, poczuli siłę i czas
I z pieśnią, że już blisko świt, szli ulicami miast
Zwalali pomniki i rwali bruk – Ten z nami! Ten przeciw nam!
Kto sam, ten nasz najgorszy wróg! A śpiewak także był sam