Wrona pierdolona oraz życzenia dla generała!
Życzenia dla generała!
Emilian Kamiński – Życzenia dla generała! Bardzo Szanownych Państwa przepraszam, ale jeśli ktoś nie zna – powinien wysłuchać. „Bluzg” czyli Życzenia dla Generała!
Jeśli ktoś nie wie to przypomnę. W stanie wojennym działał Teatr Domowy i właśnie na jego przedstawieniach Emilian Kamiński wykonywał ten monolog.
Teatr Domowy
Teatr Domowy, działający w stanie wojennym poza oficjalnym obiegiem, powstał jako wyraz sprzeciwu środowiska aktorskiego wobec wprowadzenia stanu wojennego i zdelegalizowania „S”. Nawiązywał do tradycji patriotycznych koncertów słowno-muzycznych, organizowanych w mieszkaniach w czasie okupacji hitlerowskiej. Pomysłodawcami TD byli Ewa Dałkowska, Maciej Szary, Andrzej Piszczatowski oraz Tomasz Miernowski (mąż E. Dałkowskiej, producent filmowy). Teatr wypracował własną formę dostosowaną do warunków sceny, zależnej od rozmiarów i kształtów mieszkania (to ono tworzyło scenografię), gdzie bliski kontakt z widzami ograniczał do minimum środki aktorskie.
Dla kamuflażu przygotowywano poczęstunek, tak by w razie wkroczenia MO udawać przyjęcie towarzyskie – dawało to widzom i aktorom minimum poczucia bezpieczeństwa. Spektakli nie filmowano i nie fotografowano. Repertuar TD w l. 1982-1987: 1. Przywracanie porządku – premiera 1 XI 1982 w mieszkaniu Ewy Dałkowskiej w Warszawie. Do tekstów: Stanisława Barańczaka, Wiktora Woroszylskiego, Anny Kamieńskiej, Ernesta Brylla, Piotra Matywieckiego i autorów anonimowych; z piosenkami: Jacka Kaczmarskiego i Jana Krzysztofa Kelusa . Reżyseria: Elżbieta Bukowińska. Aktorzy: Ewa Dałkowska, Emilian Kamiński, Maciej Szary, Andrzej Piszczatowski. Spektakl oparto na widowisku poetyckim Wszystkie spektakle zarezerwowane (premiera 27 II 1981) zdjętym ze sceny w Teatrze Powszechnym po 13 XII 1981. Przedstawień ok. 100, widzów ok. 5 tys. 2. Kabaret – premiera 1 XI 1983. Do tekstów: Gwido Zlatkesa, Tadeusza Szymy, Stanisława Balińskiego, Ryszarda Kapuścińskiego, Krzysztofa Popowicza i autorów anonimowych; z piosenkami: Jana Pietrzaka, Piotra Szczepanika, Jacka Kaczmarskiego, Krzysztofa Popowicza, Jana Krzysztofa Kelusa i autorów anonimowych. Reżyseria: zbiorowa.
Aktorzy: Ewa Dałkowska, Emilian Kamiński, Maciej Szary, Andrzej Piszczatowski . Przedstawień ok. 60, widzów ok. 4 tys. 3. Degrengolada – premiera XI 1984 w mieszkaniu Marty i Andrzeja Piszczatowskich na Ursynowie Warszawie. Tekst: Pavel Kohout. Tłumaczenie: Andrzej S. Jagodziński. Reżyseria: Maciej Szary. Aktorzy: Zygmunt Sierakowski, Maria Dłużewska, Maria Robaszkiewicz, Joanna Ładyńska, Piotr Machalica, Marek Frąckowiak, Kazimierz Wysota, Maciej Szary, Andrzej Piszczatowski, Jerzy Gudejko, Bogdan Szczesiak. Spektakli ok. 60, widzów ok. 4 tys. W ostatnich dniach XI 1984 we Wrocławiu w trakcie spektaklu w willi p. Sewery przy ul. Zielonego Dębu (Sępolno) wkroczyli funkcjonariusze SB, zespół został zatrzymany wraz z publicznością (127 widzów!) i właścicielem mieszkania; następnego dnia wszystkich zwolniono. 4. Largo Desolato – premiera IX 1985 w mieszkaniu Joanny Ładyńskiej i Kazimierza Wysoty, na Stegnach w Warszawie. Tekst: Václav Havel (tłum. Andrzej S. Jagodziński). Aktorzy: Joanna Ładyńska, Andrzej Piszczatowski, Maciej Szary, Bogdan Szczesiak, Kazimierz Wysota, Marek Frąckowiak, Zygmunt Sierakowski. Przedstawień ok. 50, widzów ok. 3 tys. Spektakle grane tylko w Muzeum Archidiecezji Warszawskiej, w salach parafialnych i kościołach. 5. Brat naszego Boga – na podstawie sztuki Karola Wojtyły. Reżyseria: Jan Zelnik. Aktorzy: Jerzy Zelnik, Zygmunt Sierakowski, Piotr Machalica, Andrzej Piszczatowski. Przedstawień ok. 50, widzów ok. 10 tys. 6. Hajże na Soplicę – premiera X 1985. Tekst wg Pana Tadeusza Adama Mickiewicza. Scenariusz i reżyseria: Daniel Bargiełowski. Muzyka (kompozycja i wykonanie): Włodzimierz Nahorny. Aktorzy: Daria Trafankowska, Aleksander Kalinowski, Krzysztof Kumor, Andrzej Piszczatowski, Zygmunt Sierakowski. Przedstawień ok. 60, widzów ok. 6 tys. 7. Modlitwa przeciw rozpaczy – premiera XI 1987. Teksty: Bogusław Kierc. Muzyka: Zbigniew Karnecki. Reżyseria i układ tekstu: Kazimierz Wysota. Aktorzy: Joanna Ładyńska, Magda Kuta, Zygmunt Sierakowski, Maciej Szary, Andrzej Piszczatowski, Kazimierz Wysota. Przedstawień ok. 25, widzów ok. 6 tys. W 1985 Teatr Domowy otrzymał Nagrodę Kulturalną „S”.
film od: Joe Lemoniadowy
