„Z perspektywy zdolności do organizowania oporu patrzę na więzi społeczne w środowiskach kibiców, a nawet kiboli” – napisał profesor Zybertowicz na łamach wpolityce.pl

Kto, jaka grupa społeczna potrafi jeszcze komunikować się ze sobą? – zadaje pytanie i ocenia to następująco:

„Jaka część tkanki społecznej środowiska młodzieżowego przetrwałaby, gdyby okupant wyłączył lub poddał przemyślanej, selektywnej kontroli Internet i sieci telefonii komórkowej? Jak młodzi ludzie, którzy – wzorem swych przodków – chcieliby stanąć po stronie Polski, komunikowaliby się z sobą? Czy podejmując nielegalną działalność, wiedzieliby, komu można zaufać, a komu nie? Przecież przykuci do ekranu smartfona utracili już umiejętność (i potrzebę) patrzenia innym w oczy. Czy umieją jeszcze odkodowywać delikatne sygnały języka ciała zdradzające słabość i zwątpienie? Czy widzą oznaki tego, że rozmówca ma coś do ukrycia, że wprowadza nas w błąd? A bez takich umiejętności poziom, by tak rzec, detekcji zdrady, „zwąchania” szpicli dramatycznie spada.

Dlatego tak istotne jest zjawisko, które pojawiło się niedawno. Mam na myśli manewry organizacji paramilitarnych. I projekty powołania Gwardii Narodowej lub/i Armii Krajowej. Patrzę na te inicjatywy oczyma nie wojskowego, ale badacza społecznych więzi. Z perspektywy zdolności do organizowania oporu patrzę na więzi społeczne w środowiskach kibiców, a nawet kiboli. System obronny państwa jest zawsze wbudowywany w tkankę kulturową danego kraju. Na nic najnowocześniejsza broń, jeśli jej posiadacz nie wierzy w swój kraj. ”

Andrzej Janusz Zybertowicz (ur. 30 września 1954 w Bydgoszczy) – polski socjolog, doktor habilitowany, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, publicysta.